Uit de oude doos: iets met shark cage diving en een bucketlist momentje
Vroegah, je weet wel toen alles beter was. Nee, dat wil ik niet zeggen, maar anders was het zeker. Vroegah, toen schreef ik voornamelijk over mannenmode met af en toe een uitstapje naar reizen. Afscheid nemen is iets waar ik heel veel moeite mee heb en daarom kon ik maar geen gedag zeggen tegen mijn oude blog (Bylauri). In het kader van recycling heb ik een aantal van deze artikelen uit de digitale prullenbak kunnen redden. Gewoon, omdat ze ook heel goed bij Nyepi passen. In de categorie uit de oude doos: iets met shark cage diving en een bucketlist momentje.
Shark cage diving Gansbaai
Op het moment van schrijven is het slechts een uur geleden dat mijn grootste droom en tegelijkertijd nachtmerrie werkelijkheid is geworden. Als klein meisje maakte ik maar al te graag werkstukken over de haai en dan het liefste over die ene witte. In vriendinnenboekjes hoefde ik dan ook nooit lang na te denken wat mijn lievelingsdier was, geen zoet en aaibaar konijntje, maar de haai. Vandaag BAMMMM heb ik er niet één, maar een stuk of vijftien mogen aanschouwen. Niets anders dan een kooi scheidde mij van de hele familie Jaws, met een rij tanden zo scherp als de grappen van Daniel Arends.
Gansbaai, haaienhoofdstad van Zuid-Afrika
Zuid-Afrika staat natuurlijk bekend om The Big Five, maar eigenlijk zijn het The Big Seven (als je de witte haai en walvis ook meetelt). Voor de dare devils onder ons is Gansbaai -en dan eigenlijk het kleine dorpje ernaast: Kleinbaai- the place to be. Zodra je het schattige plaatsje binnenkomt voel je dat dit gebied om haaientoerisme draait. Nu zijn er natuurlijk een hoop mensen die voor en tegen shark cage diving zijn en voor allebei is iets te zeggen. Zo lang ze niet gevoerd worden met hele vis, zullen ze niet bevredigd worden en de mens niet als voedsel gaan zien is mijn niet wetenschappelijk onderbouwde theorie.
Shark Diving Unlimited
Na wat getwijfel hier en daar over welke aanbieder van shark cage diving, viel de keuze op Shark Diving Unlimited. De mensen kwamen zwaar relaxed over en de boot zag er piekfijn uit (toen had ik de ietwat roestige kooi alleen nog niet gezien). Naast shark cage diving-tours doen ze ook veel research naar de haai en dat trok mij uiteindelijk over de streep. Een dag later is het al zover en verzamelen we in het volle ochtendgloren voor een riant ontbijt en wat haaienfilms. Als fervent Shark Week-kijkster ken ik de meeste beelden natuurlijk al én laat ik het ontbijt voor wat het is. Mijn buik is namelijk het equivalent geworden van een steenhouwerij. Ik ben toch best wel een beetje behoorlijk zenuwachtig nu. Een heel klein beetje maar…
Mijn ervaring met naar de haaien gaan
Na een luttele vijftien minuten varen, gooit de bemanning het anker overboord. Dit is niet het enige wat de Atlantische Oceaan in wordt geplompt. Rottende vissenkoppen en een mengsel van ingewanden met vissenbloed, moeten de haaien naar de boot lokken. Snel trek ik mijn wetsuit aan om in de kooi plaats te nemen. Dat het water slechts 12 graden is, is wel mijn laatste zorg. De instructies waren duidelijk: hou je handen en voeten binnen de kooi en zorg dat er niets uitsteekt. Wanneer de man DOWN-roept, moet je onderwater. Echt iedereen kan het, je moet er alleen de ballen voor hebben. Dan is het zover en hoor ik in de verte: DOWN, DOWN. Ik laat de lucht mijn longen vullen en duik naar beneden. Ineens voor mijn snufferd en alsof ik naar een film kijk, komt de witte haai vlak langs de kooi tevoorschijn. Ik kan zijn tanden tellen. Na twee seconden ben ik alweer boven water, op zoveel adrenaline is mijn lichaam niet berekend. Dit schouwspel gaat nog een stuk of zeven keer zo door. Na de tweede keer heb ik mijn ademhaling beter onder controle en gaat shark cage diving al een stuk beter. Het is onbeschrijfbaar vet en alle superlatieven die er maar bestaan, om deze beesten van zo dichtbij te zien. Je zou ze bijna willen aanraken. Vooraf was ik vele malen zenuwachtiger dan op het moment zelf. Wanneer je in de kooi zit ben je de toeschouwer met de haai als magistraal middelpunt.
Informatie shark cage diving
Het blijven wilde dieren haaien, dus je moet het geluk hebben dat je ze ziet. Garantie heb je niet, het is een kwestie van geluk hebben (of flink manifesteren). In onze zomer (de Zuid-Afrikaanse winter) heb je ongeveer 85% kans dat je ze ziet. Ik was gelukkig in het goede seizoen (april) en dan is de kans 99%. Als je niet in de kooi durft dan zou ik iedereen aanraden om mee te gaan. Mijn ouders hebben een onvergetelijke dag gehad en alles bekeken vanaf het dek. Normaal betaal je evenveel voor een plek op de boot, of je nu onderwater gaat of niet. Bij Shark Diving Unlimited hadden ze een speciaal tarief van 800 rand (zonder duik) en 1050* rand (met duik dit is ongeveer 71 euro). Deze prijzen lopen in het hoogseizoen (december/januari) op tot 1300 rand. Ik had verwacht dat het vele malen duurder was, want je krijgt er een herinnering bij die je levenslang met je meedraagt. *Deze prijzen dateren uit 2014.
Stop eating f*#$% shark fin soup
Met deze site bereik ik helaas nog geen Chinezen (de grootste consumenten van haaienvinnensoep), maar dat weerhoudt mij er niet van om deze informatie te delen. Zo kan ik mij volledig vinden in de tekst op het T-shirt van Kapitein Kennedy (nondedju, wat een lekkere alliteratie trouwens). Na het bekijken van Gordon Ramsay’s zijn documentaire over haaienvinnensoep eindigde ik in tranen en kwam de onrechtstrijder in mij naar boven. Je ziet hoe de levende vissen worden teruggegooid, nadat ze zijn ontdaan van hun vinnen. Een langzame verdrinkingsdood volgt. Pijn in mijn hart, pijn overal om te zien hoe mensen met deze haaien omgaan.
Een delicatesse in China, die naar niets smaakt
Bij de Chinees in Nederland kun je haaienvinnensoep bestellen, al is deze niet gevuld met haai, maar met ham. In China betalen ze echter grof geld voor deze delicatesse die volgens Ramsay helemaal nergens naar smaakt. Als het nergens naar smaakt, stop dan soja in je soep! Ik kan hier zo boos en verdrietig tegelijk van worden. Net zoals de belachelijk wet in Australië dat deze beesten zomaar afgemaakt mogen worden. Voor wie het nog niet wist; je sterft eerder van een kokosnoot op je koppie dan een haaienaanval. Er sterven zelfs meer mensen door omvallende snoepautomaten dan door een haaienbeet. Al is dit natuurlijk wel een beetje koffie met wijn vergelijken. Gelukkig worden de haaien in Zuid-Afrika een stuk beter beschermd én dat is hard nodig, want mijn lievelingsdieren sterven langzaam uit.