Waarom vrouwen elkaar dienen te supporten
Vrouwen, laten we elkaar vanaf nu voor eens en voor altijd supporten. Het elkaar in de haren vliegen is al verleden tijd, sinds je nu ook elkaars nepwimpers kunt aftrekken of pincetten in mekaars lip kunt prikken. Het elkander in de haren vliegen, dat is zo 2019. Anno 2020 gaat het om het supporten van vrouwen door vrouwen en met de komst van ‘challenge accepted’ is er geen betere tijd voor dit artikel dan nu. Al zal ik eerst even de rol van Koning Willem Alexander op mij nemen, want ik heb een serieuze boodschap. Niet alleen voor het vrouwenvolk, maar voor alle inwoners van planeet aarde. De ware boodschap achter deze challenge is namelijk een beetje verloren gegaan.
De ware boodschap achter ‘challenge accepted’
Denk je nu ‘challenge accepted’, ehm gooi eens even wat droogshampoo over mijn hersenpan? Afgelopen dagen toonde je Instagram feed waarschijnlijk heel wat prachtige portretten van vrouwen in zwart-wit. Met daarbij ‘challenge accepted’ en lieve woorden over hoe achter elke sterke vrouw een team van krachtige vrouwen staat. Sisterhood, op haar liefste zeg maar. Hoe fijn het ook is om deze boodschap als een supergeleider het universum in te sturen, de daadwerkelijke reden hierachter heeft niets met de oorspronkelijke ‘challenge accepted’ te maken. Gelukkig wees mijn lieve Inspector Gadjess (Jessie Jazz Vuijk) mij hierop. Bijna nergens ter wereld worden er zoveel vrouwen vermoord door mannen als in Turkije. Dit wordt ook wel femicide genoemd. Waarbij de moord op de 27-jarige Pinar Gültekin dit jaar op veel protest duidde. Ook haar foto verscheen in zwart-wit in de Turkse krant en om hieraan te refereren werd de challenge in het leven geroepen. Nu je dit weet denk je misschien, mmm had ik dit maar geweten voordat ik mijn post de wereld in stuurde. Dat snap ik, maar dit neemt niet weg dat het verspreiden van sisterhood niet ook belangrijk is. Wil je echt iets bijdragen tegen femicide en iets betekenen voor de vrouwen in Turkijke? Dan kun je bijvoorbeeld aan een woman shelter doneren @morcati_vakfi.
>> Scroll naar beneden om meer te lezen over waarom wij vrouwen elkaar dienen te supporten
Van Mean Girls naar sisterhood
Mean Girls, niet alleen ben ik met deze film op repeat opgegroeid, maar ook met de levende varianten. Als megaonzekere puber zat ik op een school met behoorlijk wat intimiderende meisjes. Ik denk dat er geen school is waar zoveel BN’ers uit voortgekomen zijn als mijn middelbare school. Van dj’s, vloggers, soapsterren tv-chefs, schrijvers tot influencers. De hele sh’bam, zat bij mij op school. Of zat ik bij hen op school? Afijn, ik dwaal af richting Antartica. Terug naar de Blair Waldorfs die deuren in mijn gezicht sloegen, drankjes over me heen flikkerde tijdens een bezoekje aan de wc op een hockeyfeest (dat was gelijk de laatste keer dat ik ook nog maar een stap in een hockeyclub zette). Al deze gebeurtenissen waren voor mij als ontiegelijk onzekere puber, best wel traumatisch. Blijkbaar vonden deze dames mij arrogant, concurrentie (zeiden mijn lieve vriendinnen) of weet ik veel wat. Ze zagen mij in ieder geval niet als de persoon die ik was. Jaren later kreeg ik dan ook weleens dit verkapte compliment in een belediging te horen: ”Goh, eigenlijk ben je best wel aardig.” Tja gevalletje, heb je net zo weinig aan als de trouwgeloftes van Marco Borsato.
Laten we lief zijn voor elkaar
Waar ik naartoe wil? Laten we alsjeblieft liever voor elkaar zijn. Moeders, geef het door aan je dochters, want hoe vroeger vrouwen leren dat ze elkaar dienen te supporten; hoe liever de wereld wordt. Laten we over tien jaar met zijn allen de film Mean Girls nog eens bekijken. Terwijl we verontwaardigd tegen elkaar zeggen: ”Wist je nog dat er vroegen vrouwen bestonden die elkaar naar beneden haalden, in plaats van omhoog liften? Ja, daar wil ik naartoe. Dan kunnen we vanuit daar hopelijk zo sterk worden, dat het woord femicide in geen enkel woordenboek meer terug te vinden is.